Dit artikel verscheen in “De Schakel” van de Baptistengemeente Meppel | januari 2022 | 36ste jaargang | nr. 2
Ik betrap mezelf er nog weleens op dat ik me heel druk kan maken om de gemeente. Waarschijnlijk zal je dit ook niet verbazen wanneer ik dat zeg. Als voorganger van een gemeente is het ook ‘mijn taak’ om mij druk te maken om de gemeente zou je kunnen zeggen. Soms mondt dat bij mij weleens uit dat ik me grote zorgen maak over de gemeente. Maar is dat terecht?
Ik mag namens de Grote Herder een herder zijn van een prachtige kudde, Zijn kudde. En dat laatste is een enorme bemoediging. Als voorganger zou je kunnen zeggen dat je een soort herdershond mag zijn. Waken over de kudde, indringers verjagen en de kudde de juiste kant op wijzen. Maar de herdershond is niet de baas. De herdershond staat onder leiding van de Herder. En dan kom ik bij de tekst waar ik deze keer met jullie over na wil denken, een heel klein versje.
“…op deze petra zal Ik Mijn gemeente bouwen, en de poorten van de hel zullen haar niet overweldigen.” Mattheüs 16:18b (HSV)
Petrus gaf even hiervoor een prachtige geloofsbelijdenis: “U bent de Christus”. Jezus antwoorde Petrus en sprak: “U bent Petrus”. En dan volgen de bovenstaande woorden. Een geweldig woorden spel in het Grieks (en ook in het Aramees – de taal die Jezus sprak). Nou moet je begrijpen vanuit de context dat sommige rabbi’s hun leerlingen bijnamen gaven. Iets wat we Jezus ook zien doen toen Hij Simon ontmoette en hem de naam Petrus gaf. En nu pas komt ook de bevestiging van wat Jezus toen al in Petrus zag.
Petrus, een rots
Op deze petra, op deze rots zal Ik Mijn gemeente bouwen. Hoe moeten we dat zien in relatie tot wat net is gebeurd? Ten eerste is Petrus voor de gemeente van Jezus Christus een rots geweest. Ten tweede is de belijdenis die Petrus spreekt een rots en daarmee ten derde is Jezus zelf dus ook de rots waarop de gemeente gebouwd wordt. De laatste twee verklaringen horen we vooral wanneer we de tekst vanuit het Grieks verklaren en kijken naar de verschillen tussen ‘petros’ (Petrus – rots of steen) en ‘petra’ (rots of rotssteen). Maar in de gesproken taal zat er hier geen verschil tussen. In het Aramees zou Jezus het woord en de naam ‘ke(j)fa’ gebruikte hebben. Wat zien we in dit prachtige beeld dan naar voren komen? Petrus zelf is een rotssteen, de eerste rotsteen, die nodig is voor de bouw van de gemeente. En andere stenen zullen zich aansluiten. Petrus heeft hier als eerste het geloof zo duidelijk beleden. Petrus is de eerste, maar niet de enige. Er wordt een gemeenschap gebouwd door Jezus!
En dat lieve mensen, dát is geweldig om te beseffen! Onze Heer zegt: Ik zal Mijn gemeente bouwen. En iedereen die het geloof belijdt wordt door de Heer gebruikt in dat machtige bouwwerk: de gemeente. Deze gedachte geeft mij ontzettend veel ontspanning in mijn werk als voorganger. Het is Zijn gemeente. Een gebed dat ik dagelijks bid is “Heer, het is Uw gemeente. Ik ga nu slapen”. Ik las eens over paus Johannes XXIII die dit ook als gebed bad, en het raakte me. Het is voor mij een goede gewoonte geworden om ook zo te bidden. En vraag mijn vrouw maar: Als ik naar bed ga, dan slaap ik. En hoe!
Nooit zorgen?
Maak ik me dan nooit zorgen? Oh jawel hoor, dat mag je best weten. Ik weet ook dat ik als voorganger een grote verantwoordelijkheid heb. Een verantwoordelijkheid voor heel wat zielen. En mijn grootste focus is om zoveel mogelijk zielen te winnen voor God. Laat ik het inderdaad maar heel plat ‘zieltjes winnen’ noemen. Waarom? Omdat ik geloof dat het leven met God voor nu en in alle eeuwigheid het beste is. En ik hoop ook van harte dat wij allemaal die focus mogen hebben: dat we alles op alles zullen zetten om zoveel mogelijk mensen te bereiken met het Evangelie, met de boodschap die leidt tot het Leven. En dat mogen we doen vanuit de kennis van het Woord van God, het wandelen met het Levende Woord van God en door te vertrouwen op de Heilige Geest die in ons is, met ons is en door ons heen wil werken. Wat een geweldige bron hebben wij!
De poorten van de hel
En dan dat laatste deel van de Bijbeltekst: “en de poorten van de hel zullen haar niet overweldigen.” Wat gaat hier ontzettend veel kracht vanuit! Nou verplaatsen we ons weer even in de context: Jezus gebruikt een voorbeeld uit die tijd. Als er aangevallen moest worden en er plannen werden gemaakt kwamen de leiders bij elkaar in de poorten van de stad om met elkaar te spreken. Vandaar uit werden de tactieken besproken en de aanvalsplannen gemaakt. En nu plakt Jezus dat beeld op de geestelijke strijd. De satan en zijn demonen komen samen in de poorten van de hel om te spreken over hoe zij de gemeente aan kunnen vallen. En dat ze aanvallen dat is zeker. Maar wat is de kracht van deze tekst? Jezus spreekt uit: Ze zullen de gemeente niet kunnen overweldigen!
De duivel met al zijn demonen, de dood met al haar macht zal nooit een einde kunnen maken aan de gemeente van Jezus Christus! De kerk zal blijven bestaan tot het einde van deze wereld en daar voorbij! Deze machten kunnen de gemeente aanvallen, maar het zal ze niet lukken om de gemeente te vernietigen.
Niet te tellen massa
Dit maakt dat we ons niet bang hoeven te laten maken. God is de Overwinnaar. En wij mogen delen in Zijn overwinning. In Nederland zijn er ontzettend veel kerken die zich zorgen maken over afnemende leden aantallen. Dat mag ons zeker een spiegel voorhouden: waarom worden mensen minder tot niet meer bereikt met het Evangelie? Maar het mag ons nooit bang maken dat de kerk op zal houden te bestaan. Beseffen we nog dat de dood al is overwonnen? Het aantal discipelen van Jezus Christus is groter dan de huidige bewoners van deze aarde! Denk aan alle geloofsgenoten die al zijn bevorderd tot heerlijkheid. Al die mensen die ons al zijn voorgegaan. Ook zij horen allemaal tot de gemeente. Zij zijn niet dood, maar leven. De gemeente van Jezus Christus is een niet te tellen massa. En daar maken wij als Baptistengemeente Meppel deel van uit.
En dan kunnen we weer kijken naar onze eigen gemeente, vanuit dat grotere plaatje. En dan zien we Gods trouw door de afgelopen 45 jaar. 1976, een verlangen ontstond. 1991, een zelfstandige gemeente werd opgericht. En hier zijn we nu, een gemeente anno 2021 van rond de 600 zielen. God is trouw, lieve mensen. En Hij heeft het ons als lokale gemeente toevertrouwd om een geestelijk thuis te zijn voor zoveel mensen. Laten we niet vergeten dat het Zijn gemeente is, dat Hij aan het roer staat. En dat wij als huisgenoten van God geroepen zijn om onder Zijn leiding impact te maken op onze omgeving, op onze regio. Opdat er nog velen geroepen zullen worden door de grote Bouwmeester die ons allemaal als levende stenen wil gebruiken.
Laten we ons niet afleiden door de vurige pijlen van de duivel en zijn demonen. We laten ons niet overweldigen. We weten waartoe we geroepen zijn. We weten wie met en in ons is. En Hij die in ons is, is sterker dan hij die in de wereld is. Laten we ons geen zorgen maken over wat er allemaal nog gaat komen. Hij laat ons niet los. Hij zorgt voor ons. Laten we blijven luisteren naar de stem van de Herder. De wereld van vandaag heeft het woord schaap misschien een negatieve lading gegeven met alle polarisatie van vandaag de dag. Maar ik ben er trots op onderdeel uit te maken van de kudde schapen die achter de Herder aangaat.
Wat de toekomst zal zijn van onze gemeente? Geen idee. In ieder geval een toekomst vol van hoop.
De Heer bouwt de gemeente!
Recente reacties