Dit artikel verscheen in “De Schakel” | kwartaalmagazine van de Baptistengemeente Meppel | 38ste jaargang | nr. 1 | oktober 2023
4 jaar in verbinding
1 september 2019 mocht ik starten met mijn werkzaamheden als voorganger van deze gemeente, op 8 september van dat jaar werd ik bevestigd in het ambt als voorganger van deze prachtige gemeente. Inmiddels zijn we 4 jaar met elkaar onderweg, tijd om terug en vooruit te kijken.
Toen we in Meppel kwamen was alles nog ‘normaal’: een stabiele gemeente die na een pittige periode graag weer de blik op de toekomst wou richten. Een warme gemeente waar steeds meer mensen zich thuis voelden. Ik mocht jullie ook leren kennen als nuchtere mensen: Beide benen op de grond, niet te veel veranderingen en vooral niet te gek doen. De gemeente positioneerde zich in de vacature tekst als evangelisch, maar ik vond het nog wel redelijk behoudend qua uitingen. Veel van die kenmerken zie ik nog steeds wel terug in deze gemeente. En toen kwam corona.
Op slot
Ik was nog maar een half jaar lang voorganger, leerde de gemeente nog maar net een beetje kennen en had nog lang niet iedereen ontmoet toen het vreselijke bericht kwam dat we niet meer samen zouden komen in grote groepen. Alles werd anders, niets was meer normaal en daar sta je dan als beginneling. Vanaf de eerste zondag van de lockdown zijn we in verbinding gebleven; Ja, op nieuwe manieren. En door de tijd heen liet de gemeente zich van haar beste kant zien: Livestream, wandelingen, andere ontmoetingen – we bleven zoeken naar mogelijkheden met elkaar.
Veerkrachtig
Die nuchtere Baptistengemeente in Meppel bleek een hele veerkrachtige gemeente. Een gemeente die ook online een aantrekkelijke en warme gemeente bleef. We hebben veel geleerd in die periode en het goede daarvan behouden! In die corona periode bleef onze gemeente in aantallen groeien, zelfs na opschoningsacties van het ledenaantal gingen we over de grens van 600 zielen (kinderen en volwassenen). En nog steeds ontmoeten we nieuwe mensen.
Die veerkrachtige gemeente is in de afgelopen periode ook stapje voor stapje veranderd qua structuren: de raad is uitgebreid, de kringen zijn anders in gericht (en groeien in aantal), wijken zijn gevormd en wijkgidsen aangesteld. We zoeken naar nieuwe wegen van verbinding, mogelijkheden om als grotere gemeente toch in het klein de verbinding te blijven zoeken met elkaar. En bovenal blijven we een gemeente die gericht is op de verbinding met God en groeien hierdoor in geestelijk opzicht! Hierbij moet ik denken aan een prachtige tekst die ik onlangs voorbij zag komen:
“Ware discipelen van Jezus Christus maken, dat is ons hoofddoel, ons enige doel.”
Uitdagingen
Door de jaren heen heb ik de gemeente stukje bij beetje mogen leren kennen, niet op de manier die ik voor ogen had en wellicht zijn er nog wel mensen met wie ik nog nooit een kop koffie heb gedronken (nodig me vooral een keer uit). De afgelopen jaren waren enorm uitdagend, maar ze waren ook goed! Goed, omdat geloven niet meer vanzelfsprekend is. Goed, omdat naar de kerk gaan iets is waar je bewust voor kiest. Goed, omdat we wakker werden geschud dat onze wereld niet maakbaar is. Goed, omdat onze verbinding versterkt is. Goed, omdat we bepaald worden bij dat wat er werkelijk toe doet.
Maar als de tijden dan weer rustiger worden is het nog een hele kunst om het goede te behouden (1 Tessalonicenzen 5:21-22). We kunnen weer heel snel in onze comfortabele stoel gaan zitten en onze standaard dingen oppakken. Maar waar zouden we als gemeente mee bezig moeten zijn?
Merkbaar aanwezig
Ik voorzie de uitdaging om met elkaar te werken aan discipelschap. Wie staat op om het Licht van God te laten zien? Wie staat op om met ons het Woord te openen en te onderzoeken? Wie staat op om de ander te bezoeken? Wie staat op om onze regio te laten zien Wie de Koning is? Het gevaar van rustig vaarwater is dat we snel genoegen nemen met ons leventje. We zijn al heel snel tevreden. We laten de dingen al weer heel snel gewoon gebeuren. Hoe bewust ben jij bezig met het Koninkrijk van God? Wat ziet Meppel e.o. van onze kerk?
Hebreeën 10:24-25 (NBV21): “Laten we op elkaar letten en elkaar aansporen tot liefde en goede daden, 25 en in plaats van weg te blijven van onze samenkomsten, zoals sommigen doen, elkaar juist bemoedigen, en dat des te meer naarmate u de dag van Zijn komst ziet naderen.”
In verbinding
De sleutel is in verbinding zijn. In verbinding met Gods Woord om te zien wat God van ons vraagt en wat er werkelijk toe doet. In verbinding met God de Vader als Zijn kinderen om een gezonde identiteit te vinden in Hem. In verbinding als discipelen om bereidwillig te gaan, te spreken, te geven en te doen zoals Hij ons leidt. En in verbinding met de toekomst om het einddoel voor ogen te houden als hoop, kracht, motivatie en bemoediging voor heel ons leven.
De tekst uit Hebreeën is een hele bekende en wordt te pas en te onpas gebruikt om broeders en zusters mee om de oren te slaan. Maar wanneer je naar het bredere tekstgedeelte kijkt zie je dat dit in een prachtig stuk over geloof, hoop en liefde staat. Het is een stuk over hoe groot het offer van Jezus was, dat de wet en het Oud Testamentische priesterschap niet de weg vrij kon maken – maar een afschaduwing en verwijzing was van wat Christus zou volbrengen. Het gaat over de nieuwe, levende weg die Jezus gebaand heeft voor jou en mij en hoe we God nu mogen naderen! Jij en ik, wij mogen in verbinding staan en blijven met God – laat dat niet roven! Hou vast aan je hoop en geloof!
Dan vloeit daaruit die geweldige oproep voort om in verbinding te blijven met elkaar. Heb oog voor elkaar, spoor aan tot liefde en goede daden. Kom samen, daarmee wordt niet enkel de zondagochtend bedoeld. Op welke manier sta jij in verbinding met je broeders en zusters buiten de zondagse dienst om? Laten we elkaar vooral bemoedigen. Het goede voor de ander voor ogen houden. Op die manier blijven we een warme en hechte (maar niet gesloten) gemeente. Op die manier ervaren mensen die te gast zijn onze gemeente als een warm bad waar je welkom en veilig bent. Waar je mag zijn en tot bloei mag komen. Waar je mag ontdekken en spelen. Waar je mag ontvangen en uitdelen. Waar je mag leren wat voor discipel jij mag zijn.
Toekomst
Ik ben heel erg benieuwd hoe het de komende jaren zal gaan met deze gemeente. We hebben de afgelopen jaren heel veel geleerd, ontzettend veel ontvangen. Ik zie uit naar de manieren waarop dat wat wij ontvangen hebben tot zegen mag zijn voor de mensen om ons heen. Hoe brengen we het Evangelie bij de mensen? Hoe worden we zichtbaarder in de stad? Hoe worden we toegankelijker voor zoekers? Hoe zoeken wij naar verbinding en wat mag het ons kosten? Durf jij er voor te gaan? Wees gerust, we doen het samen. Samen, met elkaar en met God: Het is en blijft Zijn gemeente.
Hebreeën 10:36-39 (NBV21): “Blijf juist volharden, want als u de wil van God doet, zult u ontvangen wat u beloofd is. 37 Immers: ‘Nog een heel korte tijd, dan komt Hij die komen zal, Hij blijft niet lang meer weg, 38 en dan zullen mijn rechtvaardigen leven door hun geloof,’ maar ook: ‘Wie terugdeinst ben Ik niet langer welgezind.’ 39 Wij echter behoren niet tot degenen die terugdeinzen en ten onder gaan, maar tot hen die door hun geloof behouden blijven.”
Ik zie uit naar wat verder komen gaat en de tijd dat ik als voorganger in deze gemeente mag blijven dienen. Het is een voorrecht om dit te mogen doen. Wat de toekomst brengt? Geen idee, maar Hij leidt en wij volgen.
Recente reacties